Nadat team 5 vorig seizoen met overmacht kampioen werd in de tweede klas, was het doel voor dit seizoen duidelijk: handhaving in de eerste klas. Een uitdagende missie voor Job, Pascal, Tom, Robert en Joost.
Nadat het speelschema bekend werd gemaakt, was daar al meteen een eerste uitdaging. Tom en Robert waren allebei een weekend weg tijdens de eerste speelronde. En dus werd Joker Joost van stal gehaald voor de lastige uitwedstrijd bij DOV, die uiteindelijk ook nog verplaatst werd. Joost verloor met miniem verschil van Stefan Philipsen, maar won zijn twee andere potten. Job pakte 1 overwinning, tegen Mike Reuvers. Hoogtepunt van de avond was toch wel de Hertog-Jan uit de tap. Daarbij raakten Tom en Job in een mooie discussie verwikkeld over het aanbod en de aankleding van de TTV Stede Broec kantine, waarin Tom’s paradepaardjes zoals Hertog-Jan, Desperado’s, zeepbakjes en elektronische dartborden voorbijkwamen.
Eindresultaat: 7-3 verlies. Had meer in gezeten, aangezien diverse wedstrijden net verloren gingen.
De volgende ronde kwamen de mannen uit tegen US. Daar werd al enkele weken naar uitgekeken. Niet zo zeer vanwege de kwaliteit van de tegenstand, maar vooral omdat het team van US uit 4 dames bestaat. Je kunt het slechter treffen…
Tom was hiervan zelfs dermate van onder de indruk, dat hij geen partij wist te winnen. Robert won 1 partij tegen Nathalie van Lierop, en profiteerde van het opgeven (vanwege een donut-overkill?) van Renate Guitjens. Job sloeg 2 knappe overwinningen binnen tegen Rianne Strik en Renate. Met zijn spelletje maakt hij het dames toch altijd lastig.
Eindresultaat: 4-6 verlies + een uniek avondje met alleen maar dames aan onze tafel.
De Meest Legendarische Wedstrijd Van Het Seizoen
De derde ronde was opnieuw een thuiswedstrijd. De mannen van Victory ’55 kwamen op bezoek (team van voormalig ZTTC’ers). Een heet avondje volgde. En niet omdat de tegenstanders net zo aantrekkelijk waren als die week ervoor. De heren van Victory ‘55 gedroegen zich juist niet al te sportief, en er ontstonden nogal wat discussies en scheldpartijen. Robert bleef ijzig koel in deze heksenketel. Hij haalde 2 knappe potten binnen en moest alleen de overwinning laten aan sterkste man Remko Mulder. Tom kon helaas geen potten breken, al was hij er 1x erg dichtbij met 12-10 in de 5e game.
Pascal zorgde aan het eind van de avond voor De Meest Legendarische Wedstrijd Van Het Seizoen. Om 12 uur begon hij aan zijn marathonpartij tegen Edwin Roumimper, de man die niet zou misstaan in het theater of een slechte Hollywoodfilm. Met veel bombarie en geschreeuw sloeg Edwin zich door de wedstrijd tegen Pascal, die zelf vrij koel bleef. Er moest een vijfde set aan te pas komen, en daar ging ook de kantine eens goed voor zitten. Alle andere teams waren immers al klaar. Via massale steun wist Pascal deze pot met maar liefst 18-16(!) in de vijfde set naar zich toe te trekken. Wat volgde was een oerkreet, ereronde door de zaal en balkonscène met huldiging inclusief rondvaart.
Eindresultaat: 3-7 verlies.
In ronde 4 stond de halve thuiswedstrijd tegen Olympia op de agenda. De mannen uit Enkhuizen hadden zich na 3 ronden aan kop van de ranglijst genesteld en leken op weg naar het kampioenschap. Maar Stede Broec 5 had opnieuw Joker Joost aan boord. Joost bleek die avond te sterk voor de heren, en won alledrie zijn wedstrijden. De grootste verassing kwam echter op naam van Job, die Harry Bootsma het nakijken gaf. Harry stond op dat moment nog op 100%. Job en Joost wisten samen nog de dubbel binnen te halen.
Eindresultaat: 5-5 tegen de potentiële kampioen. Daar konden we mee thuiskomen.
Uit de Hoge Haarlemse Hoed: Heister en Keen
Spaarne uit in ronde 5. Tom, Job en Robert besloten om het roer eens om te gooien. Teambuilding voorafgaand aan de wedstrijd, dat zou vanavond het verschil moeten maken. Dus gezamenlijk een burgertje gescoord in Amsterdam, om optimaal voorbereid te zijn op de kraker in Haarlem. Helaas had Spaarne die avond Danny Heister en Trinko Keen uitgenodigd om op te komen draven. Job wist een punt binnen te halen tegen Suzanne Kuit, en Job en Tom wonnen samen de dubbel. Tegen Trinko en Danny was echter niks te beginnen voor de mannen.
Eindresultaat: 8-2 verlies. Teambuilding heeft niet helemaal zijn vruchten afgeworpen.
Halverwege werd duidelijk dat de doelstelling (handhaven) verder weg was dan ooit. De tweede helft moesten er wonderen gebeuren om er nog in te blijven. Thuis tegen DOV bleven die wonderen uit. Vanwege opnieuw andere verplichtingen van Tom en Robert werd Joost weer ingezet. Net als in de uitwedstrijd haalde Joost 2 punten binnen. Job won van Niels Zonneveld en Pascal won knap van Erwin Pruimboom na een ware thriller.
Eindresultaat: 4-6 verlies.
Schaamrood
Pascal, Tom en Robert mochten vervolgens aantreden tegen de dames van US in Amsterdam. Tom en Robert waren vooral zeer verheugd met het spontane voorstel van Pascal om te gaan rijden. De dames hadden Marleen Visser ingezet en Rianne deze keer thuisgelaten. Marleen bleek voor alle drie de mannen te sterk. Vooral de ‘campingservice’ van Marleen bracht de mannen van de rel. Of waren het toch haar andere kwaliteiten…?
Net als in de thuiswedstrijd won Robert van Nathalie. En net als in de thuiswedstrijd verloor Tom zeer minimaal in 5en van Nathalie. Pascal wist te winnen van Renate. En zo moesten we met een 8-2 nederlaag naar huis, om thuis weer met het schaamrood op de kaken te moeten vertellen dat we opnieuw van 3 vrouwen hadden verloren… Ik kan je vertellen: echt een goed verhaal is dat niet.
Gelukkig voordat we huiswaarts keerden nog even lekker gegeten en gelachen met de dames. Ook hier Hertog-Jan uit de tap. Kortom, uitstekende ingrediënten voor een gezellige derde helft.
Op naar het altijd sfeervolle Volendam in ronde 8. Vooral Pascal had erg veel zin om weer tegen z’n ‘vrienden’ te mogen spelen. Net zoals in de heenwedstrijd was de pot tegen Edwin opnieuw een gevecht waar alles in zat. Edwin hield zich iets meer in, maar leverde af en toe toch weer wat Oscar-waardige acteerprestaties af achter tafel. Weer moest er een vijfde set aan te pas komen, en deze keer trok Edwin aan het langste eind. Pascal maakte dit vervolgens wel goed door kopman Remko Mulder te verslaan. Samen met Job won Pascal ook de dubbel. Daarbij pakte Job nog 1 winstpartij tegen Wilco Roes. Robert had vooraf zijn tas keurig ingepakt, maar was daarbij het belangrijkste even vergeten mee te nemen; zijn goede vorm van de thuiswedstrijd. Een offday voor Robert, zonder winstpartij.
Eindresultaat: 7-3 verlies.
Nog twee thuiswedstrijden te gaan. Waarvan de eerste tegen aanstaand kampioen Olympia. De mannen uit Enkhuizen hadden 4 punten nodig om de titel veilig te stellen. Na winstpartijen van Job tegen Eddy Tensen, Robert tegen Ab Kouwenhoven en de dubbel, stond het echter al snel 3-1 voor Stede Broec. Toch even slikken voor de Mannen met Ambitie. Daarna kwamen de Olympianen op stoom. Job won nog wel van Ab, maar 2 wedstrijden later sloeg diezelfde Ab het ‘championship point’ binnen tegen Tom. Nogmaals gefeliciteerd met de terechte titel mannen!
Job won in zijn laatste partij opnieuw knap van de Man Met De Meest Irritante Service van deze competitie: Harry B. Een hattrick dus voor Job tegen de kampioen; netjes!
Eindresultaat: 5-5. Gek genoeg hebben we de meeste punten gehaald tegen de kampioen.
De Sjoerd-Reus-backhand
Tijdens de laatste thuiswedstrijd stond er voor ons niks meer op het spel. Degradatie was onafwendbaar. De eer redden en wellicht nog een overwinning boeken. Dat was de missie. Tom was echter met een hele andere missie bezig. De oplettende lezer heeft meegekregen dat Tom na 9 rondes nog steeds op zijn eerste overwinning wachtte. Zou het vanavond kunnen?
Toen Danny en Trinko (Jasper Eenhoorn en Tim Moeke) van Spaarne de zaal kwamen binnenlopen zakte de moed echter weer wat in de schoenen. Als derde man was deze keer Wouter Kuit mee. Pascal zette de 1-0 op het bord door Wouter te verslaan. Daarna volgden een aantal punten voor Spaarne. En vervolgens gebeurde het: Tom wist met goed spel en diverse Sjoerd-Reus-achtige backhands van Wouter te winnen en was zo eindelijk van die hatelijke 0% af! Wat volgde was een oerkreet, ereronde door de zaal en balkonscène met huldiging inclusief rondvaart.
Ook Robert zette zijn partij tegen Wouter om in winst. Pascal sloot daarna een goed seizoen af door in de laatste wedstrijd te winnen van Jasper. Pascal was zelf dermate in zijn nopjes (Wát een woordspeling) met zijn niveau dat hij zei in de zomer volop door te willen trainen en zelfs heeft geïnformeerd bij de club of we nog tafeltennistafels in de verkoop hebben, voor thuisgebruik. Je kunt het ook overdrijven he Pascal!
Eindresultaat van de wedstrijd tegen Spaarne: 4-6 verlies.
Met 35 punten eindigden we op de 6e plaats. Sommige wedstrijden zat er zeker meer in, maar in de breedte werden helaas te weinig punten gepakt om zicht op handhaving te houden. Komend seizoen gaan we weer vol voor het kampioenschap in de 2e klas!
Robert Pronk
mooie service he robert, train er ook wekelijks voor
Zeker Harry. Ik vind het niet heel vervelend dat we die komend seizoen niet hoeven te retourneren 🙂
Erg mooi stukkie mannen, nu maar weer na 7 wedstrijden kampioen worden in de 2e klasse en daarna de service van Harry gewoon inbeuken
hey ron we zijn nog niet gedegradeerd hoor, we moeten nog beginnen
Dankje Ron! Daar gaan we wel voor natuurlijk!