Het seizoen van team 5 in 7 hoogtepunten

In de najaarscompetitie zouden de mannen van team 5 weer vol voor het kampioenschap gaan in de 2e klasse. En dat lukte! Een verslag van het kampioensseizoen in 7 hoogtepunten.

1. Volle focus versus Victors

Al snel werd duidelijk dat De Victors uit Obdam de naaste concurrent voor het kampioenschap zou worden. Job was daarom al weken volledig met zijn hoofd bij deze wedstrijd. Of zoals Job het steevast noemt: ‘Focus’ is het toverwoord voor wedstrijden als dit.

Pascal trekt op zijn beurt deze focus naar een volledig nieuw level. Hij verzint zelfs compleet nieuwe woorden in zijn wedstrijd tegen Sander: ‘Nadenken! Zet je snappertje aan.’ Klinkt er opeens uit zijn mond. Iemand wel eens van het woord ‘snappertje’ gehoord? Ik ook niet. Bestaat waarschijnlijk alleen in de avondvoorstellingen van Circus Sijm.

De uitwedstrijd in Obdam is er eentje die Tom snel zal willen vergeten. Bij binnenkomst bleek al snel dat Tom zijn schoenen was vergeten. Heeft Tom ooit wel eens alles bij zich gehad? Vraag je je wel eens af. De helft van de zeep, gel en deo per seizoen van Robert gaat op aan Tom, wiens zeep, gel en deo altijd op of vergeten blijken te zijn. En dus vraagt Tom niet eens meer aan Robert of hij zijn douchegel mag lenen, hij pakt het gewoon…

Tom verloor zijn partij tegen Remko van De Victors, en daarmee ook zijn motivatie. De zin en energie was nergens meer te vinden, of zoals Tom het die avond noemde, met de stem en intonatie van Achilles ’29-trainer Erik ‘Kutkeeper’ Meijers: ‘kut sport, kut tafeltennis, kut zaal, kut alles’.

Tom, die aan het eind van de avond op de rand van een psychische inzinking balanceerde, was echt rijp voor een carriereswitch: ‘We gaan lekker tennissen bij Grootslag, want Corona’ appte hij in de Whatsappgroep. Robert, die in de uitwedstrijd rust kreeg, wat het al snel met Tom eens en appte vanaf huis terug ‘Eens, want maar 7 wedstrijden en tennischicks in korte rokjes’.

Uitslagen: Thuis 5-5, uit 6-4 winst.

2. Kutten tegen Kees.nl

De mannen had dit seizoen het geluk dat zij een extra thuiswedstrijd speelde, want Stede Broec 7 (Nico, Kees, Jelle T) was ook in deze groep ingedeeld.

Ouderwets kutten, prieken, kloten, campingpingpongen, harken, werken, schuiven, prakken, slicen, afbraken, pruttelen, klootviolen of schutteren.

Allemaal termen die een partijtje tafeltennis tegen Kees H omschrijven. Werkelijk iedere tafeltennisser in de regio ziet als een berg op tegen de wedstrijd tegen Kees, omdat Kees een spel op tafel legt dat eruit ziet zoals Bauke Mollema op zijn racefiets zit. Maar effectief is het wel; Kees won knap van de sterkste speler in de competitie en ook de Stede Broec 5 mannen moesten maximaal aan de bak. Robert wist zijn 2 wedstrijden tegen Kees met hangen, wurgen, kunst- én vliegwerk ternauwernood binnen te harken. Ook sprak Robert hierbij de hoop uit dat deze wedstrijden niet op camera zouden zijn opgenomen. De andere mannen hadden het iets makkelijker tegen Kees, maar kregen het ook zeker niet kado.

Nee, voor de mooie ballen bij team 7 moeten we bij Nico zijn. Nico kan een hele avond teren op op 1 snoeiharde wereldbal. Dat hij vervolgens driekwart van zijn ballen mist, deert hem niks. Heerlijk toch, om zo te kunnen spelen. Nico redde wel de eer in de dubbele ontmoeting, door als enige van Robert te winnen.

Na afloop probeerde team 5 de sfeer in de kantine nog wat te verhogen, door Snollebollekes’ evergreen Van Links naar Rechts kneiterhard uit de nieuwe stereo-installatie te laten knallen. Maar hiermee kwam er onweer te staan op het gezicht van Kees, die duidelijk geen fan is van deze plaat.

Uitslagen: Thuis 10-0 winst, thuis 9-1 winst.

3. The Body

Al maanden werd er uitgekeken naar de wedstrijden tegen Disnierats. Want daar speelt De Vrouw die alle mannen in het tafeltenniswereldje al 30 jaar het hoofd op hol brengt, de reden dat Job ooit met anti is gaan spelen (na verlies tegen haar), de vrouw die alle mannen van Stede Broec 5 al eens heeft verslagen….

Selma, oftewel

The Body, de Diva van Disnie, de Hoop van Hoorn, Miss backhand, de natte droom van Tafeltennissend West Friesland, The Purple Princess, bierkoningin van Noord Holland, Fraulein Forehand, stamgast van Van der Valk, The Selminator, Het Gezicht van Livera, Uitvindster van de Dropshot, The Queen of Lappendag, de vrouw die haar shirt graag als souvenir achterlaat…

Daarnaast speelt bij Disnierats Cor, die zich in een korte tijd heeft ontwikkeld tot vriend van de show en 1 van Tom’s absolute helden. Cor, er valt bijna een volledig boek over die man te schrijven, is altijd in voor een droge opmerking. In de kantine bij Disnierats, terwijl Michael Jackson op de radio is zegt ‘ie: “Je hoort er niet zo gek veel meer van he de laatste tijd, van die Michael Jackson.”

Vrij flauwe grap, maar als Cor ‘m maakt is ie toch leuk. Mede door het platte Amsterdamse accent. (Cor schijnt in het verleden in Amsterdam te hebben gewoond, ik weet niet of jullie dat weten. )

In de uitwedstrijd (aanvangstijd 20.00 uur) werden Tom en Robert tot hun grote verbazing al om 17.15 uur (geen minuut aan gelogen) in Grootebroek opgehaald door Pascal. Robert had nog niet eens gegeten, en Tom was nog niet eens thuis van z’n werk… Maar Pascal had blijkbaar haast, dus hup, de auto in. Hierdoor hebben de mannen van 17.35 tot 19.35 voor een vaste deur gestaan bij het gebouw van Disnierats in Hoorn….

Uitslagen: thuis 10-0 winst, uit 8-2 winst.

4. Polisport uit, altijd lastig

Even terug naar de zaal waar Robert een jaar geleden zijn finest moments beleefde. In een competitiewedstrijd waarin Tom en Job beide hun enige nederlaag van het seizoen leden, pakte Robert met een hattrick de volle winst. Naar verluid schijnt Robert dit nog regelmatig als ‘de mooiste dag van zijn leven’ te bestempelen.

De uitwedstrijd wordt gespeeld om 10.30 uur ’s ochtends in Schagen. Door Job en Tom werd dit destijds steevast als excuus aangehaald, want ‘wie begint er nou om 10.30 op zaterdagochtend?’.

Om een uur of 7 stond al de wekker. Onderweg bleek dat iemand iets vergeten was (wie zou dat nou zijn, hoor ik jullie denken?). Ene T.B. uit G. was deze keer zijn lenzen vergeten. Dus eerst langs de Hans Anders in Schagen. Het leek erop dat het verkopend personeel daar ook geen lenzen in had, want Tom bleef 3 kwartier weg…
Maar Tom kreeg uiteindelijk toch zijn lenzen. Tom blij, maar bij binnenkomst verstijfde zijn gezicht, want wie stond daar in de zaal te ballen; Angstgegner Cor van Polisport, waar Tom vorig jaar zijn enige nederlaag tegen kende… Het zou toch niet?
Maar gelukkig voor Tom bleek Cor vandaag bij het tweede team te spelen. Heel veel maakte het niet uit, want zowel Tom als ook Robert kende deze keer een totale offday, waardoor Robert het spontaan wat meer met Tom eens werd voor wat betreft het vervelende tijdstip van spelen.

Job rolde stoïcijns door zijn enkelpotjes. Zelfs zo stoïcijns, dat hij de eerste bal in de dubbel serveert alsof ie enkelt; via de verkeerde kant van de tafel dus. Job schijnt sowieso iedere dubbel bijna verkloot te hebben (al is dit een uitspraak van Tom en is hiervoor geen wedergehoor bij Job gevraagd).

 

De thuiswedstrijd (laatste wedstrijd van het seizoen) was een formaliteitje. Voor beide teams stond er niks meer op het spel. Wel werd de wat nare nasmaak van de uitwedstrijd even weggespeeld met een vette 10-0 thuiswinst door Tom, Pascal en Robert. Mede ook dankzij supperdubbelsub Jelle B, die als gelegenheidsdubbelpartner Tom op sleeptouw nam in de gewonnen dubbel.

Uitslagen thuis 10-0 winst, uit 5-5.

 

 

5. Hans de Helderse Held

Noordkop was een nieuwe tegenstander voor de mannen van team 5. Met onder andere Hans in de gelederen. Hans ontpopte zich al snel als de Held en nieuwste vriend van de show.
Hans kan het beste omschreven worden als een soort kruising tussen Emile Ratelband, Nathan Rutjes, Chris Zegers en Churandy Martina. Hij vindt alle ballen mooi en juicht bij een mooi punt voor hemzelf op een manier zoals juichen ooit is uitgevonden. Als je juichen opzoekt in het woordenboek, zie je een foto van Hans.

Tijdens de uitwedstrijd in het schitterende Den Helder bleek dat Job zijn toverwoord in Enkhuizen had laten liggen. Focus. Het was er niet. En mede hierdoor verloor hij van Peter, van wie Job later steeds maar zei dat die naar verluid vroeger heel hoog heeft gespeeld, om de pijn wat te verzachten. Tom bleek dusdanig onder de indruk van de energie van Hans, dat hij prompt van hem verloor. In het vervolg van de competitie zou Tom Hans enorme kwaliteiten toedichten, om zijn eigen nederlaag enigszins goed te praten. En dus kende Pascal deze avond zijn moment of fame. Met een hattrick bezorgde Pascal zichzelf een lekker avondje in Den Helder!

Joost, ja die hebben we ook nog in het team, die vraagt na 7 wedstrijden in de Whatsappgroep (‘Dito 5’ genaamd) maar eens of zijn inbreng nog nodig is dit seizoen. Nadat er niemand binnen het uur reageert volgde zijn volgende bericht: ‘Bij wie kan ik mijn lidmaatschap opzeggen?’
Nou, dat vonden de heren toch wel wat ver gaan, dus werd Joost nog even opgetrommeld voor een paar spannende potten tegen Noordkop (en later nog tegen Stede Broec 7).
In de thuiswedstrijd tegen Noordkop bleken Joost, Robert en Pascal een flinke maat te groot voor de mannen uit Den Helder.
Thuis 10-0 winst, uit 8-2 winst.

6. Hollandse tapas na iedere thuis wedstrijd

Een schaaltje bruin fruit, Hollandse tapas, Frikandellen in stukkies, 4 porties van Dobben Krokketten, en als klap op de vuurpijl doet Job er altijd nog een bord patat ter grootte van een sjoeltafel bij. Dat is meestal ongeveer het menu aan het einde van de thuiswedstrijden van de mannen. Deze ontaarden altijd in vreetfestijnen waar de honden geen brood van lusten. Robert schijnt zelfs het tikkende geluid van het aanzetten van de frituur in de kantine uit duizenden te herkennen.
Staat George de W achter de bar? Dan weet je in ieder geval dat je overal een halve liter curry bij geserveerd krijgt. Curry bij de frikandellen, curry bij de bitterballen, curry bij de patat, een los schaaltje curry bij een biertje, AA met curry, George schijnt thuis zelfs bij zijn curry een portie curry te nemen.

7. DE TITEL

En dan, na 9 wedstrijden werd de titel binnengehaald! Ongeslagen werd de stap naar het kampioenschap gezet. Het tiende punt tegen Disnierats in de 1-na-laatste wedstrijd bleek voldoende te zijn voor het kampioenschap in de tweede klas! Opeens bleek dat niemand eraan gedacht had om het balkon bij het gemeentehuis te reserveren, de rondvaartboten bleken niet geregeld, en ook champagne ontbrak… Het was het Slechtst Georganiseerde Kampioensfeest Ooit. Maar toch werd er nog even lekker geproost aan de bar op een nieuwe titel in de tweede klas. Komend seizoen staat er opnieuw een gevecht voor behoud in de 1e klasse op de agenda!

Namens team 5,
Robert

 

Het seizoen van team 5 in 7 hoogtepunten